Χωρίς να λείπει η συγκίνηση, η συναυλία-αφιέρωμα στον Τάσο Χαλκιά - που
έγινε με αφορμή την συμπλήρωση των 20 χρόνων από τον θάνατο του - την
Πέμπτη το βράδυ στα Ιωάννινα εξελίχτηκε σε μια Ηπειρώτικη γιορτή!.
Οι θεατές τραγούδησαν για δυο ώρες και στο τέλος έγιναν ένα με τους καλλιτέχνες χορεύοντας μαζί τους επάνω στην σκηνή!!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.. Ο Τάσος Χαλκιάς «υποδέχεται» μέσα από την οθόνη τον κόσμο που σχεδόν γέμισε το θέατρο της ΕΗΜ. Ένα φωτισμένο κλαρίνο σε μια άδεια καρέκλα θύμιζε την απουσία-παρουσία του μεγάλου Ηπειρώτη καλλιτέχνη..
Στην έναρξη της συναυλίας ο δημοσιογράφος της ΕΡΑ Ιωαννίνων Στέφανος Ντόβας θυμήθηκε τον Τάσο Χαλκιά.
Σκοτάδι.. Εναρξη με το φωτισμένο κλαρίνο στην άδεια καρέκλα. Στην οθόνη ο Τάσος Χαλκιάς: «Ονομάζομαι Αναστάσιος Χαλκιάς. Κατάγομαι από το Φωτεινό Ιωαννίνων. Γεννήθηκα το 1914..» για να ακολουθήσει το γνωστό σε όλους «Ηπειρώτικο μοιρολόι» του παιγμένο από τον ίδιο..
Ηδη έχουν πάρει θέση στην σκηνή τα παιδιά της Παραδοσιακής ορχήστρας και του Φωνητικού συνόλου του Μουσικού Σχολείου Ιωαννίνων υπό την διεύθυνση της Γεωργίας Καρβούνη.. Η συνέχεια της παράδοσης!
Λίγα λεπτά αργότερα μαζί τους θα τραγουδήσει και ο οικοδεσπότης της βραδυάς Λάκης Χαλκιάς..
Για τις επόμενες δυο ώρες ο Χαλκιάς θα βρεθεί πολλές φορές στην σκηνή και θα τραγουδήσει μαζί με τον Σάββα Σιάτρα, Αρετή Κετιμέ, Δημήτρη Υφαντή, Νότα Καλτσούνη, Λάμπρο Χαλκιά γνωστά και αγαπημένα Ηπειρώτικα τραγούδια..
Στην κορύφωση της συναυλίας κάνει την εμφάνιση του και το βραβευμένο Παραδοσιακό χορευτικό συγκρότημα του Πνευματικού Κέντρου με τις υπέροχες Ηπειρώτικες φορεσιές τους και με κορυφαίους τον Νίκο Γκαρτζονίκα και Νίκο Νούσια.
Το κέφι έχει ανάψει. Οι χορευτές «τραβούν» από τα δέκα διαζώματα του θεάτρου τους θεατές που βρίσκονται χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουν να χορεύουν στην σκηνή μαζί με τους καλλιτέχνες!!..
Στην κορύφωση του γλεντιού, σκοτάδι…
Το φωτισμένο κλαρίνο στην άδεια καρέκλα έρχεται και πάλι να μας θυμίσει την απουσία-παρουσία του Τάσου Χαλκιά. «Ονομάζομαι Αναστάσιος Χαλκιάς…» στο βίντεο..
Ολοι οι καλλιτέχνες στην σκηνή τραγουδούν το γνωστό τραγούδι του «Δεν μπορώ μανούλα μου» που σηματοδοτεί το τέλος της συναυλίας, ενώ ο κόσμος όρθιος χειροκροτεί έντονα και τους ζητάει να συνεχίσουν..
Μαζί θα πουν όλοι το γνωστό Ηπειρώτικο «Ηρθε ο καιρός να φύγουμε» τραγούδι που έλεγαν παλιά στο τέλος των πανηγυριών..
Φώτα πλατείας, ο κόσμος σιγά-σιγά φεύγει από το θέατρο ενώ το «Ηπειρώτικο μοιρολόι» ακούγεται χαμηλά από τα ηχεία…
H συναυλία έγινε με την υποστήριξη του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών, της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών και με την χορηγία της φέτα «Ηπειρος».
Οι θεατές τραγούδησαν για δυο ώρες και στο τέλος έγιναν ένα με τους καλλιτέχνες χορεύοντας μαζί τους επάνω στην σκηνή!!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.. Ο Τάσος Χαλκιάς «υποδέχεται» μέσα από την οθόνη τον κόσμο που σχεδόν γέμισε το θέατρο της ΕΗΜ. Ένα φωτισμένο κλαρίνο σε μια άδεια καρέκλα θύμιζε την απουσία-παρουσία του μεγάλου Ηπειρώτη καλλιτέχνη..
Στην έναρξη της συναυλίας ο δημοσιογράφος της ΕΡΑ Ιωαννίνων Στέφανος Ντόβας θυμήθηκε τον Τάσο Χαλκιά.
Σκοτάδι.. Εναρξη με το φωτισμένο κλαρίνο στην άδεια καρέκλα. Στην οθόνη ο Τάσος Χαλκιάς: «Ονομάζομαι Αναστάσιος Χαλκιάς. Κατάγομαι από το Φωτεινό Ιωαννίνων. Γεννήθηκα το 1914..» για να ακολουθήσει το γνωστό σε όλους «Ηπειρώτικο μοιρολόι» του παιγμένο από τον ίδιο..
Ηδη έχουν πάρει θέση στην σκηνή τα παιδιά της Παραδοσιακής ορχήστρας και του Φωνητικού συνόλου του Μουσικού Σχολείου Ιωαννίνων υπό την διεύθυνση της Γεωργίας Καρβούνη.. Η συνέχεια της παράδοσης!
Λίγα λεπτά αργότερα μαζί τους θα τραγουδήσει και ο οικοδεσπότης της βραδυάς Λάκης Χαλκιάς..
Για τις επόμενες δυο ώρες ο Χαλκιάς θα βρεθεί πολλές φορές στην σκηνή και θα τραγουδήσει μαζί με τον Σάββα Σιάτρα, Αρετή Κετιμέ, Δημήτρη Υφαντή, Νότα Καλτσούνη, Λάμπρο Χαλκιά γνωστά και αγαπημένα Ηπειρώτικα τραγούδια..
Στην κορύφωση της συναυλίας κάνει την εμφάνιση του και το βραβευμένο Παραδοσιακό χορευτικό συγκρότημα του Πνευματικού Κέντρου με τις υπέροχες Ηπειρώτικες φορεσιές τους και με κορυφαίους τον Νίκο Γκαρτζονίκα και Νίκο Νούσια.
Το κέφι έχει ανάψει. Οι χορευτές «τραβούν» από τα δέκα διαζώματα του θεάτρου τους θεατές που βρίσκονται χωρίς καλά-καλά να το καταλάβουν να χορεύουν στην σκηνή μαζί με τους καλλιτέχνες!!..
Στην κορύφωση του γλεντιού, σκοτάδι…
Το φωτισμένο κλαρίνο στην άδεια καρέκλα έρχεται και πάλι να μας θυμίσει την απουσία-παρουσία του Τάσου Χαλκιά. «Ονομάζομαι Αναστάσιος Χαλκιάς…» στο βίντεο..
Ολοι οι καλλιτέχνες στην σκηνή τραγουδούν το γνωστό τραγούδι του «Δεν μπορώ μανούλα μου» που σηματοδοτεί το τέλος της συναυλίας, ενώ ο κόσμος όρθιος χειροκροτεί έντονα και τους ζητάει να συνεχίσουν..
Μαζί θα πουν όλοι το γνωστό Ηπειρώτικο «Ηρθε ο καιρός να φύγουμε» τραγούδι που έλεγαν παλιά στο τέλος των πανηγυριών..
Φώτα πλατείας, ο κόσμος σιγά-σιγά φεύγει από το θέατρο ενώ το «Ηπειρώτικο μοιρολόι» ακούγεται χαμηλά από τα ηχεία…
H συναυλία έγινε με την υποστήριξη του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών, της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών και με την χορηγία της φέτα «Ηπειρος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου