Με συνεργασίες που οι περισσότεροι τραγουδιστές δεν θα μπορούσαν καν να έχουν ονειρευτεί, η Άννα Χρυσάφη που έφυγε στα 92 της χρόνια, έγραψε τη δική της σημαντική ιστορία στο ελληνικό λαϊκό και ρεμπέτικο τραγούδι.
Ήταν η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίστηκε στον ελληνικό κινηματογράφο.
Η Άννα Χρυσάφη πέθανε πλήρης ημερών στα 92 χρόνια της
Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Ζαμπέτας, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνης, Καλδάρας, Χιώτης, Μητσάκης, Βαμβακάρης, Μπέλλου, Διονυσίου ήταν οι πιο σημαντικοί στους οποίους χάρισε τη φωνή της.
Γεννημένη ένα χρόνο πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή, παιδί προσφύγων η ίδια, μπήκε στη βιοπάλη ως μοδίστρα της λεγόμενης τότε υψηλής κοινωνίας. Μα από μια οικογένεια με μουσική παράδοση όπως η δική της, είναι δύσκολο να ξεφύγει κάποιος.
Από το 1949 που πρωτοανέβηκε σε λαϊκό πάλκο της Αθήνας, έδειξε την καλλιτεχνική της στόφα. Την ίδια χρονιά μπήκε στην δισκογραφία ερμηνεύοντας τα Πεταλάκια του Χιώτη, μαζί με τον Τάκη Μπίνη.
Σε όλη της την καριέρα ηχογράφησε περισσότερα από 400 τραγούδια, τα οποία ωστόσο θα ήταν πολύ περισσότερα αν φρόντιζε να δημιουργεί καλύτερες για εκείνην «συγκυρίες», καθώς, πολλά τραγούδια που η ίδια ανέδειξε με την ασύγκριτη φωνή της, όταν ερχόταν η ώρα να περάσουν στο βινύλιο, επιλεγόταν κάποια άλλη καλλιτέχνις.
Η σεμνότητα όμως έχει πάντα κάποιο κόστος, και στον συγκεκριμένο χώρο το κόστος αυτό μπορεί να είναι και πολύ μεγαλύτερο. Και η Άννα Χρυσάφη πέρα από όλα τα άλλα, ήταν και έμεινε μέχρι το τέλος της ένας σεμνός κι αθόρυβος άνθρωπος.
Ήταν η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίστηκε σε ελληνική ταινία, στον «Πύργο των Ιπποτών» του 1952, με το «Μια γυναίκα, δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες» του Γιώργου Μητσάκη, ενώ είχε συνεργαστεί με το σπουδαίο Μάνο Χατζιδάκι στη μεγάλη επιτυχία «Δεν μπορεί κανείς να ξέρει», που ακούστηκε στην ταινία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος».
Ερμήνευσε πάνω από 400 τραγούδια. Μεγάλες της επιτυχίες ήταν τα: «Πεταλάκια» του Μανώλη Χιώτη, «Το παρελθόν θυμήθηκα» του Στράτου Καμενίδη, «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά» και «Ανάθεμά σε θάλασσα» (ντουέτο με τη Μαρίκα Νίνου) του Βασίλη Τσιτσάνη, «Μες στης Πόλης το χαμάμ» του Ανέστου Δελιά, «Πολλά ν' ακούς λίγα να λες» του Απόστολου Καλδάρα και κυρίως τα «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Οπου Γιώργος και μάλαμα» και «Πάλιωσε το σακάκι μου» του Μητσάκη. Μεγάλες της στιγμές «Το κορίτσι απόψε θέλει» του Γιάννη Τατασόπουλου και με τον Πάνο Γαβαλά - και μαζί τη Σωτηρία Μπέλλου - το θρυλικό «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» του Σταύρου Τζουανάκου.
Η κηδεία της έγινε χθες στα Καλύβια Αττικής.
Ήταν η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίστηκε στον ελληνικό κινηματογράφο.
Η Άννα Χρυσάφη πέθανε πλήρης ημερών στα 92 χρόνια της
Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, Ζαμπέτας, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνης, Καλδάρας, Χιώτης, Μητσάκης, Βαμβακάρης, Μπέλλου, Διονυσίου ήταν οι πιο σημαντικοί στους οποίους χάρισε τη φωνή της.
Γεννημένη ένα χρόνο πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή, παιδί προσφύγων η ίδια, μπήκε στη βιοπάλη ως μοδίστρα της λεγόμενης τότε υψηλής κοινωνίας. Μα από μια οικογένεια με μουσική παράδοση όπως η δική της, είναι δύσκολο να ξεφύγει κάποιος.
Από το 1949 που πρωτοανέβηκε σε λαϊκό πάλκο της Αθήνας, έδειξε την καλλιτεχνική της στόφα. Την ίδια χρονιά μπήκε στην δισκογραφία ερμηνεύοντας τα Πεταλάκια του Χιώτη, μαζί με τον Τάκη Μπίνη.
Με τον Κώστα Μητσάκη |
Η σεμνότητα όμως έχει πάντα κάποιο κόστος, και στον συγκεκριμένο χώρο το κόστος αυτό μπορεί να είναι και πολύ μεγαλύτερο. Και η Άννα Χρυσάφη πέρα από όλα τα άλλα, ήταν και έμεινε μέχρι το τέλος της ένας σεμνός κι αθόρυβος άνθρωπος.
Ήταν η πρώτη λαϊκή τραγουδίστρια που εμφανίστηκε σε ελληνική ταινία, στον «Πύργο των Ιπποτών» του 1952, με το «Μια γυναίκα, δύο άντρες, κομπολόι δίχως χάντρες» του Γιώργου Μητσάκη, ενώ είχε συνεργαστεί με το σπουδαίο Μάνο Χατζιδάκι στη μεγάλη επιτυχία «Δεν μπορεί κανείς να ξέρει», που ακούστηκε στην ταινία «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος».
Ερμήνευσε πάνω από 400 τραγούδια. Μεγάλες της επιτυχίες ήταν τα: «Πεταλάκια» του Μανώλη Χιώτη, «Το παρελθόν θυμήθηκα» του Στράτου Καμενίδη, «Στο Τούνεζι στην Μπαρμπαριά» και «Ανάθεμά σε θάλασσα» (ντουέτο με τη Μαρίκα Νίνου) του Βασίλη Τσιτσάνη, «Μες στης Πόλης το χαμάμ» του Ανέστου Δελιά, «Πολλά ν' ακούς λίγα να λες» του Απόστολου Καλδάρα και κυρίως τα «Πάρε το δαχτυλίδι μου», «Οπου Γιώργος και μάλαμα» και «Πάλιωσε το σακάκι μου» του Μητσάκη. Μεγάλες της στιγμές «Το κορίτσι απόψε θέλει» του Γιάννη Τατασόπουλου και με τον Πάνο Γαβαλά - και μαζί τη Σωτηρία Μπέλλου - το θρυλικό «Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω» του Σταύρου Τζουανάκου.
Η κηδεία της έγινε χθες στα Καλύβια Αττικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου