Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Μια ζωή γεμάτη από λαϊκό τραγούδι

«...Δύο 14χρονα αγόρια, ο ένας ήταν ο Πάνος Γεραμάνης, παρακολουθούσαν από τη μάντρα τον σολίστα Γιώργο Ζαμπέτα να ρίχνει τις πενιές του στο πανηγύρι του χωριού τους…»

Λίγο αργότερα ο μετρ μύησε τον Πάνο στην τέχνη του μπουζουκιού:
«…Το μπουζούκι, φιλαράκο, στην αρχή θέλει χάδια. Σαν τη γυναίκα. Το μπουζούκι είναι άνθρωπος, θέλει να το κουβεντιάζεις. Το έχω μαζί μου και του λέω όσα μου συμβαίνουν. Κι εκείνο πάλι μου λέει τα δικά του. Ετσι είναι. Με σακουλεύτηκες;»
«Σ’ αρέσει, ρε μαγκάκι, η φωνή μου;» τον ρώτησε ο Ζαμπέτας.

«…Του αποκρίθηκα ένα ξερό “ναι”, που μάλλον δεν τον ικανοποίησε και έτσι με ξαναρώτησε: “Το λες αλήθεια, το πιστεύεις;”. Μου αρέσει πάρα πολύ η φωνή σας, απάντησα. Το λέω ειλικρινά. Τραγουδάτε θαυμάσια και μπορείτε να τα πείτε και σε δίσκο όπως τα λέτε εδώ τώρα. Γιατί μόνο ο Μητσάκης, ο Τσιτσάνης και ο Τατασόπουλος να τραγουδούν δικά τους τραγούδια;»

Τα χνάρια της ζωής του Πάνου Γεραμάνη «Σε δρόμους λαϊκούς» ακολούθησε ο πανεπιστημιακός δάσκαλος Βασίλης Καρδάσης. Μια ονειρική διαδρομή ενός δημοσιογράφου που «σήκωσε πάνω του όλο το βάρος της διάσωσης αυτού του θησαυρού, του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού, με το πάθος ιεροφάντη», όπως καταγράφεται στο βιβλίο «Πάνος Γεραμάνης - Σε δρόμους λαϊκούς», που θα κυκλοφορήσει προσεχώς από τις εκδόσεις Αγκυρα.

Σήμερα η «Espresso» προδημοσιεύει αποσπάσματα αυτού του έργου, που είναι μια προσφορά στον πολιτισμό από έναν συντάκτη ο οποίος «…στις απογοητεύσεις αντιπαρέθετε τη μεγάλη πνοή που αντλούσε από την τέχνη» σημειώνει ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης στον πρόλογο του βιβλίου.

«…Το άγγιγμα του κουμπιού, ο ήχος μέσα από τα παράσιτα και παραμορφώσεις, όλα έμοιαζαν μαγικά για τον πιτσιρίκο».
Ετσι αρχίζει να ξετυλίγεται ο μίτος της ιστορίας του Πάνου Γεραμάνη με μια γραφή σαν αυτή του καθηγητή της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης Βασίλη Καρδάση, που μας παρασέρνει μαζί με τα γεγονότα και ταξιδεύουμε. Κι όλα αυτά ρέουν σαν την ονειρική μουσική που φτερουγίζει μέσα από τις χορδές του μπουζουκιού που συνόδευε τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον αξέχαστο λαϊκό ερμηνευτή με τον οποίο συνδέθηκε τόσο στενά ο Γεραμάνης.

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ
Αρωμα από λαϊκό τραγούδι…
«Η σιγουριά της μόνιμης συνεργασίας με το “Φως” απελευθερώνει το ταλέντο του. Ο Πάνος Γεραμάνης αποφασίζει να πρωτοτυπήσει συνδυάζοντας τις δύο μεγάλες αγάπες του, το λαϊκό τραγούδι και το ποδόσφαιρο. Γεμάτος εμπνεύσεις, έμμονος στις ιδέες, θα βάλει μπρος ένα τολμηρό εγχείρημα: μια συνέντευξη από τον Στέλιο Καζαντζίδη για τους αναγνώστες του “Φωτός”.

Ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας προσπάθησε να τον προσγειώσει:
“Μην επιχειρείς πράγματα που κάνουν τους άλλους να γελάνε μαζί σου. Ο Καζαντζίδης δεν δίνει συνεντεύξεις σε κανέναν. Είναι δύσκολος”.

…Ο Στέλιος, ω του θαύματος, ανταποκρίνεται. Τον κερδίζει ο συνεσταλμένος νεαρός Ευβοιώτης με τις γνώσεις του για τα τραγούδια του. Ο νεαρός, καθώς γνωρίζει τις δυσκολίες μιας αληθινής συζήτησης, έχει γραμμένη ήδη μια αληθινή συζήτηση από το σπίτι. Του τη δείχνει. Εκείνος χαμογελάει, τη διαβάζει στα γρήγορα, την προτείνει και στη Μαρινέλλα:
- Κίτσα, για δες κι εσύ.

Η Κυριακή Παπαδοπούλου, η Κίτσα του Καζαντζίδη, η Μαρινέλλα του τραγουδιού, συγκατανεύει. Ετσι αρχίζει μια δυνατή φιλία που θα κρατήσει μέχρι το τέλος».

Αυτό ήταν και το πρώτο πρωτοσέλιδο του Γεραμάνη στην αθλητική εφημερίδα: «Ο Καζαντζίδης ετοιμάζει τον ύμνον του Ολυμπιακού». Και στον υπότιτλο αναφέρεται η δήλωση του βάρδου: «Με λύπησε αφάνταστα η απώλεια του Πρωταθλήματος, τον πόνο μου απάλυνε η κατάκτησις του Κυπέλλου Ελλάδος»!

«Γιατί φύγατε από την Columbia;
- Να σου το πω καθαρά και ξάστερα. Η Columbia μου έκανε κόλπα, ενώ στην Odeon βρήκα επιχειρηματίες-ανθρώπους με κατανόηση.

Η δήλωση ήταν σημαδιακή. Ο Πάνος είχε συλλάβει, παρά τη νεαρή του ηλικία, τις διαστάσεις του προβλήματος της συνεργασίας του Καζαντζίδη με τις δισκογραφικές εταιρείες.

Η φιλία του με τον Καζαντζίδη σφράγισε ασφαλώς τη σχέση του Πάνου με τον κόσμο του λαϊκού τραγουδιού.
Λόγια και νότες με τον θρύλο του ελληνικού τραγουδιού Στέλιου Καζαντζίδη.

- Δούλεψες και ως οικοδόμος;
- Βεβαίως, βεβαίως, και τότε δεν υπήρχαν τα μέσα που υπάρχουν σήμερα. Ολα τα έκανες με τα χέρια και την πλάτη, με τον ώμο. Εκεί έμπαινε ο τενεκές με τη λάσπη και το μπετόν πίσω από την πλάτη με σταυρωμένα τα χέρια, φορτώναμε τα τούβλα και τα αγκωνάρια. Υπήρχε ένα μπαξεδάκι, ένα οικόπεδο μικρό, το φύτευα με διάφορα ζαρζαβατικά, μαϊντανό, σέλινο, κρομμυδάκια, φρέσκα μαρουλάκια και είχα ένα καλαθάκι που τα έβαζα και τα πουλούσα. Και κάστανα πούλαγα. Θυμάμαι τη μητέρα μου που σηκωνόταν απ’ τη μαύρη νύχτα και τα έβραζε. Το μόνο που μου έλειπε τότε ήταν το φαΐ και ο ύπνος. Τα βράδια κατάκοπος ξάπλωνα και κοιμόμουν στις σκάρες και στα παγκάκια του Υπογείου της Ομόνοιας. Και τότε είχα πρόσθετη ταλαιπωρία. Κάθε λίγο και λιγάκι, οι πολιτσμάνοι μ’ έπιαναν από το αφτί και με πήγαιναν στο τμήμα. Μ΄ έκλειναν στο κρατητήριο. Ετρωγα το ξύλο της χρονιάς μου. Ετσι περάσανε τα παιδικά μου χρόνια κι έχω μέσα μου βιώματα τέτοια, γι’ αυτό και τα τραγούδια μου είναι γεμάτα πόνο…»

Για τη Μαρινέλλα, που μοιράστηκαν προσωπικές και επαγγελματικές στιγμές, ο Στέλιος Καζαντζίδης δεν δίστασε να πει τη γνώμη του, παρ’ ότι το κεφάλαιο αυτό είχε κλείσει οριστικά.

«Π.Γ.: Πες μας για τα περίφημα ντουέτα σου με τη Μαρινέλλα και γενικά για τη σημασία της δεύτερης φωνής (σεγόντου).
Σ.Κ.: Ο,τι δεύτερο είναι πιο κοπιαστικό. Και στη φωνή και στα όργανα. Η φωνή η πρίμα είναι το κορμί και το σεγόντο είναι το κουστούμι ή αν θέλεις το πουκάμισο, η γραβάτα, το πουλόβερ, το παπούτσι. Είναι πολύ σπουδαίο πράμα να ξέρεις να κάνεις σεγόντο. Η Μαρινέλλα ήταν η μοναδική, ας πούμε, όχι όμως ότι δεν υπήρχαν κι άλλες, προς Θεού.
Π.Γ.: Και η Βούλα Γκίκα κι η Μοσχολιού σου ‘χε κάνει και αργότερα η Διαμάντη.
Σ.Κ.: Ναι, αλλά η Μαρινέλλα ήταν το φαινόμενο. Η Μαρινέλλα τότε ήταν γεννημένη για σεγόντο. Στη συνέχεια, όταν χωρίσαμε και πήρε τον δρόμο της στη δουλειά, τραγούδησε και πρίμα, αλλά οι εταιρείες και οι συνθέται δεν της εμπιστευόντουσαν σόλο τραγούδια για να τα πει μόνη της. Δεν ποντάριζαν. Δεν ποντάριζαν πολύ στη φωνή της τότε γιατί ήτανε ολίγον τι ευρωπαΐζουσα.
Π.Γ.: Η Μαρινέλλα;
Σ.Κ.: Βέβαια.
Π.Γ.: Ηρθε όμως η εποχή της και καταξιώθηκε.
Σ.Κ.: Ναι, ναι, άλλαξαν και οι καιροί, έφυγε εκείνο το βαρύ το λαϊκό και κάπου καταξιώθηκε. Εντάξει, η Μαρινέλλα αγαπήθηκε από τον κόσμο και σαν σεγόντο, προς Θεού, δεν πρέπει να ΄χει παράπονο, όπως δεν έχω κι εγώ. Και σαν σεγόντο και σαν ντουέτο και σαν μονάδα τώρα που διαπρέπει».


ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΝ ΞΑΡΧΑΚΟ

Τον Γεραμάνη, τον πιστό φίλο του λαϊκού τραγουδιού, θα επιλέξει ο Σταύρος Ξαρχάκος για να δώσει μια συνέντευξη μετά από επτά χρόνια σιωπής...

«Από τα παιδικά μου χρόνια στο σπίτι μας στα Εξάρχεια, στη Θεμιστοκλέους 43, είχα μια ποικιλία από μουσικά ακούσματα. Απέναντί μας υπήρχε μια ταβέρνα, “Το Μαρκόπουλο”, όπου τα Σαββατοκύριακα έπαιζε ένα τρίο από πλανόδιους μουσικούς. Τραγουδούσαν υπέροχα τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά. Με άγγιζε πολύ αυτή η μουσική. Ημουν τότε 8 χρονών. Με τους ήχους των ρεμπέτικων πήγαινα στο σπίτι μου, όπου η γιαγιά μου τραγουδούσε υπέροχα καντάδες και επτανησιακά τραγούδια. Υπήρχε όμως και κάτι άλλο πιο σημαντικό για μένα. Το βυζαντινό στοιχείο που κυριάρχησε μέσα μου από μικρό παιδί. Οταν πήγαινα στην εκκλησία, στη Ζωοδόχο Πηγή της οδού Ακαδημίας. Εκεί ντυνόμουν παπαδάκι και ήμουν ψάλτης».

Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ
Με υποδειγματική ειλικρίνεια η Βίκυ Μοσχολιού εξομολογήθηκε στον Γεραμάνη: «Δούλεψα κορδελιάστρα. Ωρες ολόκληρες, από το πρωί έως τη νύχτα. Εφτιαχνα φόντια για παπούτσια. Ενιωθα άσχημα μόνο για ένα πράγμα: όταν σχολούσα από τη δουλειά και περπατούσα στο δρόμο, έβλεπα τις κοπέλες που ήταν περιποιημένες, ενώ εγώ ήμουν πάντα κουρασμένη, λερωμένη από τις βενζινόκολλες και με έπαιρναν τα δάκρυα».

Ο Παντελής Θαλασσινός εξέφρασε στον Πάνο Γεραμάνη την αντίθεσή του για την εισβολή του star system της TV στα ζητήματα πολιτισμού.

«Η μουσική δεν έχει ανάγκη από τα ψώνια της τιβί. Ψώνια που χωρίς ίχνος συστολής προσπαθούν να γίνουν είδωλα τηλεοπτικά, προσπαθεί να επιβάλει για καλλιτέχνες του τραγουδιού η τηλεόραση, που ανάμεσα στα άλλα έχει αναλάβει και το ρόλο του μουσικού παραγωγού».

Και ποιον δεν συνάντησε σε αυτό το ταξίδι ο Πάνος Γεραμάνης... Και όλοι τον εμπιστεύθηκαν. Δεν πρόδωσε κανέναν, «γιατί μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά, όπως λέει ο Νίκος Καββαδίας, σαν να το είχε γράψει για τον Πάνο» σημειώνει αντί επιλόγου ο Βασίλης Καρδάσης.

Το Δεύτερο Πρόγραμμα και η ΕΡΑ Σπορ, για να τιμήσουν τη μνήμη του Γεραμάνη που είχε τη μακροβιότερη εκπομπή στην κρατική ραδιοφωνία, στηρίζουν αυτή την τόσο φροντισμένη έκδοση (Αγκυρα) που συνοδεύεται από έναν ψηφιακό δίσκο-ηχητικό ντοκουμέντο της αυτοβιογραφικής συνέντευξης που παραχώρησε ο αξέχαστος Πάνος στην Εφη Μεταλλινού.
ΣΜΑΡΑΓΔΑ ΜΙΧΑΛΙΤΣΙΑΝΟΥ

Στην μεγάλη φωτό ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ, ΓΕΡΑΜΑΝΗΣ, ΑΛΑΤΑΣ .

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Και πρόσεχε, ρε Μάνο, Πόσες φορές θα στο πω ρε γαμώτο...

Η καρδιά πρόδωσε αργά χθες βράδυ τον αφανή ήρωα των Πυξ Λαξ, στιχουργό και συνθέτη, Μάνο Ξυδούς.

Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια προβλήματα με την καρδιά του. Χθες βράδυ ενώ βρισκόταν σε γύρισμα εκπομπής του Σκάι αισθάνθηκε δυσφορία και αναγκάστηκε ν’ αποσυρθεί στο καμαρίνι του. Όμως, η κατάστασή του δεν βελτιώθηκε.

Αντιθέτως, εμφάνισε λιποθυμικές τάσεις και οι συνεργάτες του χρειάστηκε να καλέσουν ασθενοφόρο. Κατά τη μεταφορά του από το Φάληρο στο Τζάνειο νοσοκομείο υπέκυψε από ανακοπή καρδιάς. Όταν έφτασε στο νοσοκομείο οι γιατροί διαπίστωσαν τον θάνατό του.

Ο Μάνος Ξυδούς «κρυβόταν» πίσω από τους στίχους και τις μουσικές των περισσοτέρων τραγουδιών του συγκροτήματος Πυξ Λαξ (τα άλλα μέλη ήταν ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας) που άφησε τη δική του εποχή τα τελευταία είκοσι χρόνια στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας μας. Και ήταν ο άνθρωπος που έδινε στίχους στους πάντες αλλά πιο πολύ σε αυτούς που αγαπούσε...

Από τους Αγίους Αναργύρους
Γεννήθηκε στις αρχές του '50 (από πατέρα Μήλειο και μητέρα Κρητικιά) στους Αγίους Αναργύρους Αθηνών.

Όταν τελείωσε το σχολείο βρήκε δουλειά ως κλητήρας (εξωτερικές δουλειές) στην τότε Columbia στην Ριζούπολη, ενώ έπαιζε μπάσκετ στον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας.

Έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και όταν τελείωσε τη σχολή σπούδασε marketing.Εκείνη την εποχή έβαζε μουσική ως DJ στις «Καρυάτιδες» της Πλάκας.

Αργότερα εργάστηκε στη ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ, απεσταλμένος στην Κρήτη ως πωλητής. Έμεινε εκεί τρία χρόνια και απέκτησε μεγάλη εμπειρία, η οποία του έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθεί με ποια κριτήρια αγοράζει ο κόσμος τους δίσκους. Η εμπειρία αυτή αποδείχτηκε πολύτιμη όταν αργότερα ασχολήθηκε με παραγωγές και marketing.

Χρυσοί και πλατινένιοι
Όταν συναντιέται με τους Πυξ Λαξ είναι Marketing Director στην ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ και έχει ως παραγωγός χρυσούς και πλατινένιους δίσκους.

Έχει κάνει μια μεγάλη επιτυχία με τους «Dreamer and the fool moon» και το τραγούδι Sandrina που είχε αγγλικούς στίχους. Αυτό το maxi single πούλησε 49.000 αντίτυπα και ανέβηκε στις πρώτες θέσεις των καταλόγων της Ιταλίας, Ελβετίας, Γαλλίας κ.ά. Συμμετέχει στην παραγωγή του πρώτου και του τρίτου δίσκου των Πυξ Λαξ και γίνεται μέλος του συγκροτήματος γράφοντας στίχους, μουσική και κάνοντας φωνητικά. Ήταν ένα συγκρότημα -θρύλος για το οποίο δούλεψαν μαζί ο Μάκης Σαλιάρης, ο Νικόλα Λαβάκα, ο Σταύρος Αλατάς, ο Πιπινέλης και άλλοι σημαντικοί μουσικοί.

Ο Μάνος με τον γάτο του αγκαλιά γύρισε όλη την Ελλάδα και έδωσε μοναδικές μουσικές παραστάσεις φορώντας -όπως και όλα τα μέλη του γκρουπ - μαύρη κουκούλα  θέλοντας να σατιρίσουν μέχρι ξεφτίλας τους ρατσιστές που με την λευκή κουκούλα της κουξ -κου -κλαν είχαν τρομοκρατήσει τους μετανάστες.

Ήταν ο Μάνος που μέσα από το πόστο του στη Διεύθυνση Marketing έδινε μάχες με την μητρική εταιρία της ΕΜΙ στην Αμερική για να έρθουν ξένοι καλλιτέχνες στην Ελλάδα και κατάφερε με πολύ κόπο και μεγάλη πειθώ να φέρει τη Τίνα Τάρνερ  και μεγάλα συγκροτήματα και να βγάλει την χώρα μας από την τριτοκοσμική λίστα των μεγάλων δισκογραφικών εταιριών για να μπορούμε σήμερα να απολαμβάνουμε μεγάλα ονόματα.

Συμμετείχε, επίσης, στον δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Προσέχω δυστυχώς» στον οποίο έγραψε στίχους και μουσική στα περισσότερα τραγούδια ενώ έχει συνεργαστεί και με τους Όναρ.

Έγραψε και συμμετείχε σε πολλούς ακόμη δίσκους με κυριότερο τον «Μέχρι να πάρεις παγωτό, σε βρίσκει ο Χειμώνας» μαζί με τον Πάνο Κατσιμίχα, ο οποίος τους έφερε ξανά να τραγουδούν παρέα.

Μόλις πριν ένα μήνα είχε πραγματοποιήσει συναυλίες με τους αδερφούς Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα στη Θεσσαλονίκη και το Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο.

Ο Μάνος ήταν από αυτούς που επέμεναν για να δημιουργηθεί ελληνική ροκ σκηνή αλλά έδωσε βάρος και στην ποπ μουσική αναδεικνύοντας ταλέντα όπως τον Κώστα Χαριτοδιπλωμένο, τον Paul Voudouri - με την μεγάλη διεθνή καριέρα, μετέπειτα -  αλλά και τους Sharp Ties  το πρώτο ελληνικό συγκρότημα που έκανε χρυσό δίσκο με την 1η κυκλοφορία.

Ώρες ατέλειωτες στο Studio Sierra  προσπαθούσε, σαν παραγωγός, για το καλύτερο ποιοτικό και ηχητικό αποτέλεσμα σε δεκάδες παραγωγές ξενυχτώντας για να πεταχτεί με τον φωτογράφο Σταύρο Τσακιρίδη να φωτογραφήσει τους Dreamer and the Fool Moon στο άλσος της Καισαριανής και όχι, βέβαια, στο δάσος της Βουλώνης.

Είναι ο Μάνος που έδινε την ψυχή του για ένα καλό εξώφυλλο, με πρωτοποριακές ιδέες αλλά και για την προώθηση των δίσκων μέσα από άγνωστα κανάλια και από τους ραδιοπειρατές που αν και παράνομοι εκείνη την εποχή έδιναν τον ρυθμό στη νεολαία, όπως ο Μιχάλης Τσαουσόπουλος.

Ο Μάνος είχε μεγάλη καρδιά έλεγαν κάποιοι. Και είναι αλήθεια. Με μια διόρθωση.  Είχε καρδιά παιδιού. Γεια σου ρε Μάνο !

Κοίτα εκεί πάνω να βάλεις μια τάξη στα μουσικά πράγματα γιατί σαν πολλοί μαζευτήκατε τελευταία...

Και πρόσεχε, ρε Μάνο, Πόσες φορές θα στο πω ρε γαμώτο...

ΣΤΑΥΡΟΣ + ΣΤΑΥΡΟΣ ....ΚΟΠΑΝΟΙ! (Ξέρεις εσύ...)

Στην μνήμη του Μάνου Ξυδούς

Μετά από δεκάδες τηλεφωνήματα και μηνύματα των ακροατών την Παρασκευή 16 Απριλίου από τις 15.000 μέχρι τις 17.00 θα ξαναπαίξει σε επανάληψη η εκπομπή με τον Μάνο Ξυδούς, που "έφυγε" απρόσμενα. Ο Νίκος Παπαϊωάννου και ο Σπύρος Μιχαλόπουλος τα είχαν πει "Σε πρώτο ενικό" με τον Μάνο, στις 3 Ιουλίου του 2009. Ηταν η τελευταία μεγάλη του ραδιοφωνική συνέντευξη.... 
Καλό ταξίδι Μάνο...
.

"Βράδιασε" ξαφνικά για τον Μάνο Ξυδούς. Ο τραγουδοποιός εξέπνευσε κατά τη μεταφορά του στο Τζάνειο νοσοκομείο

Μάνος Ξυδούς, βασικός συντελεστής του ελληνικού συγκροτήματος "Πυξ-Λαξ", τραγουδιστής, στιχουργός, μουσικός, μία από τις μεγαλύτερες παρουσίες στο χώρο της ελληνικής μουσικής, πέθανε ξαφνικά και ενώ έκανε πρόβες στο σε κέντρο στο Παλιό Φάληρο. Ο καλλιτέχνης, εξέπνευσε κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στο Τζάνειο νοσοκομείο.

Η φωτογραφία είναι από το δίσκο του "Βράδιασε, τα ξαναλέμε" και οι στίχοι που ακολουθούν του Ξυδούς.



  1. Ε! Εσείς που είστε πουλιά του ουρανού
  2. κοιτάχτε τώρα τι γίνεται εδώ κάτω
    κάποιος φοράει τη μάσκα του Θεού
    και μας τρομάζει με γκριμάτσες του θανάτου.
  3. Ε! Εσείς που είστε πουλιά του ουρανού
    και με τα πνεύματα κάνετε παρέα
    βάλτε τα χέρια στα μαλλιά ενός παιδιού
    πριν τα ζυγώσει η ανάσα μιας σφαίρας.
  4. Έχει παράσιτα η οθόνη του ουρανού
    και έτσι μας κάνει
    στα βράχια των ωκεανών να βρίσκουμε λιμάνι...
  5. Ε! Εσείς οι δικαστές του ουρανού
    κρατήστε πάλι τη παλιά τη ζυγαριά σας
    είναι βαρύτερη η ψυχή ενός παιδιού
    ή τα εγκλήματα που γίναν στ' όνομά σας;
  6. Έχει παράσιτα η οθόνη του ουρανού
    και έτσι μας κάνει
    στα βράχια των ωκεανών να βρίσκουμε λιμάνι" ...
    (στίχοι: Μάνος Ξυδούς - "Η οθόνη του ουρανού")

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...