Η μουσικός που αποτελεί την απόλυτη εκπρόσωπο της ελευθερίας και της απλότητας, έρχεται στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών
(Photo credit: Wikipedia) |
Η λεπτοκαμωμένη και ασχημούλα Patti, γεννήθηκε στο Σικάγο και μεγάλωσε μέσα σε μια οικογένεια με Ιρλανδικές ρίζες και βαθιές θρησκευτικές καταβολές. Η Patti απέρριψε την θρησκεία από πολύ νωρίς καθώς ήθελε να ζήσει μέσα σε έναν άλλο κόσμο. Αφού τελείωσε το σχολείο ξεκίνησε την δουλειά σε ένα εργοστάσιο και μόλις στα εικοσιένα της το 1967, έμεινε έγκυος, γέννησε και αποφάσισε να δώσει το παιδί της για υιοθεσία.
Την ίδια χρονιά, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, και σπούδασε καλές τέχνες ενώ παράλληλα δούλεψε σε διάφορα νυχτερινά μαγαζιά. Εκεί γνώρισε τον Robert Mapplethorpe, τον ερωτεύτηκε παράφορα και αποτέλεσε την μούσα του για πολλά πολλά χρόνια. Ήταν μια δύσκολη σχέση κυρίως γιατί ο Robert ήταν γκέι και πάλευε να το αποδεχτεί. Παρέμειναν όμως στενοί φίλοι μέχρι τον θάνατο του το 1989. Ο Robert πίστευε σε αυτήν περισσότερο από το κάθε τι. Η Patti γράφει ποιήματα και στίχους συνεχώς. Ο Robert την φωτογραφίζει.
Ξεκίνησε εκείνη την εποχή να παίζει σε μικρά κλαμπάκια. Το αδύνατο κορίτσι με το αγορίστικο πρόσωπο και τα αχτένιστα μαλλιά αποδείχτηκε πως έκρυβε μια τεράστια βροντερή φωνή, δυσανάλογη με την εξωτερική της εμφάνιση. Θα γίνει γνωστή στους περιθωριακούς κύκλους της Νέας Υόρκης και μαζί με το συγκρότημα της θα βγάλει κάποια σινγκλάκια. Η δεκαετία του 1970 όμως, θα είναι η περίοδος που θα μεσουρανήσει, καθώς φτιάχνει το The Patty Smith Group και το 1975 βγάζουν το πρώτο τους -και για πολλούς το καλύτερο- άλμπουμ με τίτλο Horses.
Θα εκπλήξει τους πάντες όταν το 1977 θα πέσει από τη σκηνή, θα σπάσει σημεία της σπονδυλικής της στήλης και θα χρειαστεί πολλά χρόνια θεραπείας για να μπορέσει να λειτουργεί ξανά. Εκεί θα αποφασίσει να αλλάξει την ζωή της και να αφοσιωθεί στον άνδρα της και μετέπειτα στα παιδιά της, φεύγοντας από τη Νέα Υόρκη και ζώντας στο άγριο Ντιτρόιτ ως μια απλή νοικοκυρά. Θα συνεχίσει να γράφει ποιήματα και θα τρώει βιολογικές τροφές.
Θα επιστρέψει στο πάλκο -και στη λατρεμένη της Νέα Υόρκη- όταν ο γιος της κλείσει τα 14, με το άλμπουμ Gone Again το 1996. Και από τότε θα ξαναζήσει αυτά που είχε ξεχάσει και κυρίως στιγμές λατρείας από το κοινό της που δεν την ξέχασε. Είναι πολύ περίεργο γιατί, είχε μόνο μια μεγάλη εμπορική επιτυχία, το τραγούδι Because the Night, και ένα μόνο πολύ καλό άλμπουμ το Horses. Δεν ήθελε ποτέ να γίνει ροκ σταρ. Ήταν η απόλυτη αντι-ροκ σταρ. Αλλά το όνομα της κουβαλά μυθικές διαστάσεις πια και αντιπροσωπεύει πολλά.
Θα γίνει μέχρι και fashion icon όλων των γυναικών που θέλουν λίγο να μοιάζουν σαν άνδρες και που δεν πληρούν τα κλασσικά πρότυπα ομορφιάς. Τα ανδρόγυνα σακάκια της με τα ξεχειλωμένα λευκά t-shirts θα γίνουν έμβλημα του σνομπισμού στη βιομηχανία της μόδας. Θα παραμείνει η ίδια και το μόνο που θα αφήνει ο χρόνος επάνω της θα είναι μερικές ρυτίδες. Όπως και παλιά σαν έφηβος, θα μάχεται για τα δικαιώματα του πλανήτη, των ζώων, θα θυμάται τον αγαπημένο της Robert Mapplethorpe που οι στάχτες του είναι δίπλα στο κρεβάτι της μέχρι και σήμερα που πίστευε ότι αυτή και αυτός είναι διαφορετικοί.. θα παραμένει η Patti Smith του 1967. Ανήσυχη, μάχιμη και με φωνή λιονταριού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου